Nadat we afscheid hadden genomen van Kees en Daiva reden we zuidwaarts. Het was stralend weer en we genoten van het warme zonnetje in de auto. We wilden naar een natuurgebied aan de oostkant van Litouwen rijden om daar te overnachten. Toen we er aankwamen, bleek het een wandelpad door de bossen te zijn. Het pad was best bijzonder, want het was hoog in de toppen van de bomen met aan het uiteinde een uitkijktoren. Als je over het pad liep, kon je naar beneden kijken. De vloer was namelijk van een soort stevig gaas, waardoor je kon zien hoe hoog je zat. Soms best wel eng, want het pad en de toren gingen door de wind (en door Jelte die voor de grap op en neer sprong) heen en weer. Lydia was blij dat ze na een paar foto’s op de top weer beneden stond.
Continue reading “Week 13 – Polen”