Onze eerste workaway, best spannend natuurlijk. Je weet niet wat je kunt verwachten, wat je gaat doen, hoe de mensen zijn, waar je gaat slapen… Er was dus een Frans meisje (Laurence, maar iedereen noemt haar Loulou), die ons de weg leidde naar de boerderij waar we zouden gaan werken. Zij was hier al vaker geweest en zou er voor 2 maanden blijven. Toen we aankwamen, hebben we Heinz aan de doorgaande weg geparkeerd. De weg naar de boerderij moest namelijk nog vrijgemaakt worden. We liepen dus het laatste stuk naar de boerderij. Het sneeuwde heel lichtjes met hele mooie sneeuwvlokken (echt van die ijsstructuren, precies zoals een sneeuwvlok moet zijn) en het zag er betoverend uit.
Toen we binnen in het huis kwamen, voelde Loulou zich gelijk thuis. Wij moesten wel even wennen. Koken doen ze op de boerderij op een houtkachel met oven erin, er komt enkel koud water rechtstreeks van de waterval uit de kraan (gelukkig wel een douche met warm water), ze eten vegetarisch en naar de wc…dan moet je naar buiten en daar is een huisje met een gat naar de grond. We zouden in eerste instantie in onze bus gaan slapen, maar die paste helaas niet op de parkeerplaats. We hebben toen de sneeuwkettingen omgedaan en zijn over een andere weg gereden en hebben daar geparkeerd. Wijzelf mochten in een cabin slapen. Deze had een eigen houtkacheltje en vanuit het raam konden we de bus zien.
We hebben onze spullen naar de cabin gebracht en maakten het een beetje ons eigen plekje. Op zondag konden we uitslapen, en ’s middags zijn we een stuk de berg op gelopen met Loulou. Er lag inmiddels een behoorlijke sneeuwlaag voor Nederlandse begrippen, zo’n 30 cm (of als je naast de weg beland, zo’n 50 cm). Na een stevige klim naar boven, zijn we naar beneden gesleed, wat superleuk was! ’s Avonds hebben we met z’n vieren Ligretto gespeeld.
We hoefden het hele weekend nog niets te doen, wat voor ons wel vreemd was. We wilden graag aan het werk, maar omdat je nog niet weet wat de routine is, was het best lastig de eerste dagen. Op maandag konden we gelukkig voor het eerst aan het werk. Om 8 uur kregen we stalkleding aan en moesten we als eerste de geiten, de kippen en het paard voeren en daarna de stal schoonmaken.
Daarna gingen we ontbijten (ze eten ’s morgens pap, dus daar moest Lydia wel even aan wennen…), mocht het paard naar buiten en deden we wat schoonmaakwerkzaamheden. Toen hebben we een paar uur hout gehakt, de geiten even losgelaten en heeft Lydia het avondeten gekookt samen met Loulou. Op de boerderij eten ze alleen maar ecologische en zelfgemaakte producten en daarnaast ook alleen vegetarisch. Ze bakken hun eigen brood en maken hun eigen yoghurt. Ze gebruiken veel kruiden en verschillende soorten groenten, wat het eten heel smaakvol maakt. ’s Avonds waren we moe en gingen we op tijd naar bed. Het is vermoeiend om buiten te zijn met de kou (-10) en de overgangen te hebben van koud naar warm. Daarnaast doe je fysiek werk, spreek je alleen maar Engels en leer je nieuwe mensen kennen, wat je na een hele werkdag erg naar je bed doet verlangen.
De volgende ochtend kon Jelte eerst een uurtje werken en ging Lydia naar de stal met Loulou. Daarna hebben we met z’n allen ontbeten en heeft Lydia na het eten geprobeerd een ritje te maken op het paard. De eerste paar meters gingen heel fijn en Lydia vond het heerlijk om weer op een paard te zitten, maar bij de eerste kruising was het paard in een standbeeld veranderd en wilde ze nergens meer heen. Na een paar keer er naast lopen, is ze terug gegaan, waar de anderen al aan het houthakken waren.
Dit hebben we gedaan voor een uurtje, toen hebben we zelfgebakken koekjes gegeten, nog een uur houtgehakt en toen geluncht. Na de lunch was het zulk mooi weer dat we even een tijdje niks hebben gedaan, maar daarna zijn we weer gaan houthakken. Waarschijnlijk hebben we na deze workaway dikke spierballen!
Heinz stond ondertussen op een parkeerplekje bij de weg. Als de zon even scheen, ging Jelte er heen om de zonnepanelen vrij te maken. Zo konden de accu’s nog wat bijladen.
Dit waren een paar dagen van onze eerste workaway. We konden al snel het ritme volgen en vonden het leuk om een kijkje te nemen op een boerderij waar ze veel dingen nog op de ouderwetse manier doen. We hebben hout gehakt, veel eten klaar gemaakt, koekjes gebakken, kleding versteld, geholpen met verstevigen van het houthok, sneeuw geruimd en geholpen met het bouwen van de nieuwe badkamer. Daarnaast waren het hele leuke en gezellige mensen waar we verbleven. We hebben mooie en ook diepe gesprekken gehad, veel gelachen en spelletjes en activiteiten gedaan. Zo hebben we op onze vrije zondagmiddag het paard voor de slee gezet en zijn we met z’n allen een berg op geklommen door een beste berg sneeuw. Op een open plek hebben we een vuurtje gemaakt, thee gedronken en heerlijk in de zon gezeten. Dat is wel een hele andere zondagmiddag wandeling dan in Nederland!
Ook zijn we op vrijdag naar een pizzahut geweest met verschillende Noorse vrienden en heeft Lydia op een mooie avond sterrenfoto’s gemaakt met de vriend van Loulou.
Naast al deze leuke dingen, heeft Jelte ook de motorverwarming in kunnen bouwen en al snel werkte hij! Het was heel fijn dat Jelte alle gereedschappen kon gebruiken op de boerderij. We hopen dat Heinz nu beter kan starten in de kou op weg naar het noorden.
Op zaterdag namen we afscheid van alle mensen op de boerderij. We hebben genoten van onze tijd op de boerderij, maar we verlangden er nu ook wel weer naar om te gaan reizen. We zijn na een stop bij de pizzahut (jamjam!!), doorgereden naar Steinberg.