Ondertussen zijn we alweer bijna 4 maanden terug in Nederland én wat gaat de tijd alweer snel.. of toch niet? In de afgelopen tijd is er natuurlijk flink op de rem getrapt vanwege het coronavirus.. Alle afspraakjes en bezoekjes zijn gecancelled, Jelte werkt thuis én even lijkt het alsof we weer samen in de middle of nowhere zitten.. maar dan in huis. Wij zijn er in dat opzicht wel een beetje aan gewend, je afsluiten van de buitenwereld. Én ook het opgeven van vaste zekerheden én mogen vertrouwen op wat komen gaat.

Sinds 1 januari staat de bus geschort, dat scheelt een boel wegenbelasting. Ook de APK is ondertussen verlopen (februari). Dus rijden zit er even niet in. Een mooi moment om een paar zaken aan te pakken. Sinds Griekenland merkten we een vreemde trilling en rare geur wanneer we steile hellingen moesten rijden. In Marokko werd ons vermoeden bevestigd, de koppelingsplaat zou vervangen moeten worden. Uiteindelijk zijn we rustig naar huis gereden en is nu de tijd aangebroken om er iets aan te doen.
Zo gezegd zo gedaan, Jelte is begonnen met het verwijderen van de versnellingsbak. Daarvoor moet eerst de cardanas los én om bij alle bouten te kunnen ook de uitlaat. De bouten hadden er niet heel veel zin in en het heeft letterlijk bloed, zweet en tranen gekost.. na wat aanpassingen in het gereedschap kwamen ze gelukkig allemaal los. Met een zelfgemaakte steun op de krik kwam de versnellingsbak naar beneden. De koppelingsplaat bleek versleten en verbrand én samen met de drukgroep, het druklager en het toplager hebben we deze weggebracht. De nieuwe onderdelen komen binnenkort binnen. Ook het vliegwiel is losgehaald, maar daar hoefden we verder niets aan te doen.
Terwijl we wachten op de nieuwe onderdelen zijn we ook vooraan de bus gestart. De radiateur die we voor de reis hebben laten reviseren bleek onderweg lek te zijn. Het was een klein scheurtje wat we geplakt hebben met epoxy lijm. Nu terug hebben we de radiateur weggebracht naar het revisiebedrijf en daar is hij weer op de goede manier gerepareerd. Ook de slangen van de stuurbekrachtiging hebben onderweg gelekt, Jelte heeft het hele stuurbekrachtigingssysteem losgehaald om de slangen te vervangen en de onderdelen op te knappen. De nieuwe waterpomp (ook onderweg vervangen) bleek behoorlijk geroest te zijn, dus we willen alles weer even netjes maken.
Om de onderdelen makkelijk op te knappen heeft Jelte een eigen straalkast gemaakt. O wat werkt dat fijn!
Ondertussen zit Lydia ook niet stil en is druk bezig met schuren en verven in de bus.

Naast al deze projecten aan de bus zijn we ook nog bezig met het opknappen van de Mini!
Hiervoor hebben we eerst een compressor opgeknapt en het lasapparaat op een karretje gemaakt. Nu druk bezig met schuren, slijpen, lassen en nogmaals schuren!

Lydia heeft een baan gevonden bij het zeehondencentrum in Pieterburen. Helaas is het door het coronavirus nu gesloten en zit ze weer thuis. Gelukkig hoeft ook zij zich niet te vervelen dankzij Roadie natuurlijk!
Hé … weer een blog! Leuk! Succes met klussen!
Wat zijn jullie vindingrijk en creatief!
Jelte ben je weer bij jouw oude baas aan het werk?
Groet van een inmiddels gepensioneerde
Wat een klus jongens! Moedig! Succes!
Hoi!
Via ‘zij lacht’ op jullie blog terecht gekomen. Erg leuk om alle verhalen te lezen en alle mooie natuur te zien!!!
Veel succes met Heinz en het weer acclimatiseren in NL…
Groetjes, Saron