Week 22 – Noord-Griekenland

Bij de kajakverhuur, waar we op zaterdag een kajak hadden gehuurd, hadden ze mountainbikeroutes, waar we op zondagochtend mooi gebruik van hebben gemaakt. We wilden een route van 17 km rijden naar de top van de berg, maar het was iets pittiger dan we dachten. Naast dat de weg soms erg stijl was, was het ook nog eens heel heet. Sinds we in Griekenland zijn, is het elke dag tussen de 25 en de 30 graden, dus in de zon brandt je weg. We hebben ons rondje wat ingekort en zijn na anderhalf uur weer naar beneden gereden/gegleden. Als het namelijk hard regent, zijn de wegen rivieren en als het droog is, zitten er diepe geulen in de weg. Soms best een uitdaging als je naar beneden fietst.

In het dorpje aangekomen kwamen we bij een winkeltje waar Jelte een snorkelset en Lydia een nieuwe zonnebril heeft gekocht. Bij de bus hebben we eerst wat gegeten en daarna zijn we naar het strand gegaan, waar we samen hebben gesnorkeld. De laatste nacht op dit mooie plekje sliepen we alweer erg slecht (de drie nachten die we er hebben geslapen, hebben we niet veel nachtrust gehad). We werden geplaagd door muggen en ’s nachts koelde het nauwelijks af, een raampje open zetten zorgde ervoor dat we weer honden hoorden blaffen…aaaaargh!! Op maandag waren we dus best wel moe en onze yoghurt was op. Daarom liepen we naar het strandtentje en daar hebben we een lekkere omelet en Griekse yoghurt met honing en walnoten gegeten. Een goed begin van de dag! Daarna hebben we alles ingepakt en zijn we eerst een aantal kilometer gaan rijden naar een waterpunt. Daar hebben we onze watertank bijgevuld en hebben we wat kleding gewassen. We kwamen ook Nederlanders tegen die onze bus heel leuk vonden. Ze hadden zelf vroeger door Afrika gereisd in een oude legertruck, ook gaaf! Hierna zijn we doorgereden richting Thessaloniki. Het was bewolkt en soms regende het, dus eigenlijk perfect weer om te rijden. Anderhalf uur later kwamen we aan op een plekje aan het strand. Na een verkenningsrondje parkeerden we vlak aan het strand, achter een andere camper waar een ouder stel al 5 jaar mee aan het reizen was. Aan het einde van de middag brak de zon weer door en hebben we nog in de zon kunnen zitten. Jelte is vooral bezig geweest met het zoeken van een nieuwe waterpomp voor de bus (die van ons heeft speling op de lagers, dus moet er een nieuwe komen) en met strandjutten. Hij vindt echt van alles! We hebben nu een touw, een bal van kurk (een mooie oorbel voor Heinz), een witte kist (die nu op het dak ligt, zodat we onze schapenkop kunnen vervoeren 😊), een knipperlampje, een bal, een peddel voor een kano (die laatste hopen we nog te vinden), foto’s van een bruiloft (hoe dan?!), een waterpomp (niet voor de bus helaas) en een fender (zo’n stootbal die je aan een boot ziet hangen). De nacht was helaas weer niet fijn. We weten niet wat vervelender is, muggen die om je hoofd zoemen of blaffende zwerfhonden.

De volgende ochtend hebben we lekker rustig aan gedaan. We hadden eerst het plan om naar Thessaloniki te gaan, maar we hadden beide geen zin om door een drukke stad (het is net zo groot als Athene) te lopen en weer met moeite een parkeerplaats te zoeken. We zijn dus op ons plekje blijven staan. Jelte heeft nog geprobeerd te zwemmen in de zee, maar er waren kwallen. Wel hebben we een verfrissende stranddouche genomen (met koud water) en zijn we daarna langs Thessaloniki gereden naar het deltagebied dat ernaast lag. Daar zijn we naast het water gaan staan, waar we pelikanen konden spotten! Lydia heeft daarna voor het eerst een ovenschotel gemaakt en daarna zijn we op tijd naar bed gegaan.

Lydia heeft lekker geslapen, Jelte helaas weer niet goed. We hebben eerst een rondje door het Deltagebied gereden en daarna zijn we het binnenland in gegaan. We zijn op weg richting Loannina, waar we foto’s gaan maken van een andere Mercedesbus. De eigenaar heeft pech gehad in Griekenland, maar moest zelf weer naar Nederland, waardoor hij niet precies weet wat er mis is. Wij gaan dus voor hem een kijkje nemen. We zijn ondertussen gestopt op een heel mooi plekje. Het was een soort vervallen festivalterrein met twee watervallen en een riviertje. Verder waren er allemaal picknickbankjes en paden. We stonden er helemaal alleen, zagen een schildpad en deden een spelletje. In de bus was het ’s nachts best warm, dus ’s morgens hebben we gelijk alle ramen en deuren open gezet.

Jelte besloot de waterpomp toch te kopen in Thessaloniki. Iets duurder, maar geen gedoe met verzenden vanuit Nederland. We moesten dus weer terug, kochten de waterpomp en nog een nieuw filtertje en reden daarna over de tolweg richting Loannina. Het was ondertussen weer aardig warm geworden, maar in de Lidl was het gelukkig wel heel cool, dus boodschappen doen was niet erg! Daarna zijn we naar een mooi plekje gereden aan een rustige weg en een rivier met een oude brug. Daar hebben we met de drone gevlogen, gegeten en daarna met papa en mama gebeld.

De volgende morgen was het best fris, dus hebben we voor het eerst in Griekenland onze lange broeken weer aangetrokken. Daarna zijn we over de tolweg naar Loannina gereden. Onderweg probeerde Lydia met een vriendin te bellen, wat aardig lukte, behalve in de tunnels. En er waren veel tunnels! Dat vonden we eigenlijk wel jammer, want zo zagen we minder van het prachtige landschap en kon Lydia niet bellen. Toen we in Loannina aankwamen, aten we eerst een broodje en reden we daarna naar de garage waar de bus stond. Het waren hele aardige mensen die ons de geparkeerde bus lieten zien en ons de gelegenheid gaven om foto’s te maken. Helaas ontdekte Jelte dat de bus precies hetzelfde probleem had wat we met onze vorige VW T3 ook hebben gehad, een groot gat in het motorblok! Het was echt een prachtige oude bus, dus zonde dat hij kapot was. Jelte heeft de eigenaar gebeld met het slechte nieuws, maar hij was wel blij dat we voor hem erheen waren gegaan. Weer een goede daad verricht.

Na de garage reden we naar de kust. We hadden weer behoefte aan de zee nu het ’s middags weer warm was geworden. Dit keer hebben we de tolweg vermeden en zijn we via een smal bergweggetje gereden. Daar waren we blij om! Wat een prachtige bergen heeft Griekenland! We genoten van de weg en na een tijdje konden we ook weer een glimp van de zee zien. We reden over een smal pad langs de hoge kliffen. Het pad was behoorlijk begroeit maar de bus past precies. Er waren veel plekjes om te overnachten, maar sommigen hadden weinig schaduw (maar wel het mooiste strand dat we ooit hebben gezien!) of er stonden heel veel campers en caravans. Uiteindelijk vonden we een mooi plekje in het bos op een kleine parkeerplaats. Met een trap kon je naar beneden lopen naar een strand in een mooie baai. Lydia kookte gelijk het avondeten en Jelte raakte aan de praat met een lokale Griek en een aantal Duitsers. Na ons eten hebben we nog even bij hun gezeten en een stukje gebakken vis geproefd die een Duitser had gevangen en de Griek, daarnaast lokale chef, had klaargemaakt. Heerlijk!

De nacht was heerlijk koel en ’s morgens heeft Lydia eerst met haar vriendin gebeld en daarna hebben we de hele dag op het strand gelegen, gesnorkeld, gelezen, gelegen, gezwommen, gelezen, gelegen, enz. In de namiddag zijn we weer naar de bus gegaan, hebben we een koude stranddouche genomen en hebben we deze blog gepost!