Week 21 – Oost-Griekenland

Op maandagochtend werden we weer wakker op ons mooie plekje op de rots. We wilden deze dag gaan wassen en zagen dat dichtbij in een stadje een wasserette zat. Het stadje was heel druk (heeft iedereen vrij op maandag?) en een parkeerplaats zoeken was moeilijk. Bij de wasserette was niet veel ruimte, maar gelukkig was er verderop in de stad nog een wasserette, waar we wel konden parkeren. We liepen erheen met onze was.

Het was een wasserette waar je alles zelf kon doen. Er waren drie wasmachines en drogers, erboven hing een televisie met praatprogramma’s in het Grieks. We stopten onze was in de wasmachines, maar toen ze klaar waren was er één was nog kletsnat. Waarschijnlijk had de wasmachine niet gecentrifugeerd. Na één keertje in de droger was het nog steeds kletsnat en besloten we het opnieuw te wassen. Zo waren we uiteindelijk zo’n drie uur in de wasserette. De drogers droogden namelijk ook niet zo goed, het programma duurde maar tien minuten, dus soms moesten we onze was wel 3 keer drogen. Uiteindelijk was de helft van de was droog. We hebben de andere helft meegenomen, alvast een lijntje in de bus gespannen en een deel van de was opgehangen. Daarna zijn we naar een plekje gereden bij de kust en hebben we alle natte was opgehangen. Gelukkig stond er aardig wat wind, dus voor de avond was alles droog. Jelte heeft nog mooie touwen/visnetten gevonden op het strand, er kwam nog een bruidspaar langs en ’s morgens stond er op de parkeerplaats nog een andere camper. Jelte maakte een praatje met de man die uit Argentinië kwam en deze bus via vrienden kon lenen voor een tocht door Europa. Hij heeft nog even in onze bus gekeken en contact gemaakt via Instagram.

• 

• 

We reden door naar Kavala, waar het ook erg druk was en we moeilijk een parkeerplek konden vinden. Bij de haven lag een groot parkeerterrein, maar de ingang was te laag voor ons. We vroegen of we ook mochten parkeren achter de vrachtauto’s die buiten het terrein stonden en dat was oké. Zo konden we zelfs gratis parkeren. We liepen door de oude stad naar boven, waar een kasteel lag. Om op de toren van het kasteel te komen, moest je door een heel klein trappenhuis naar boven klimmen, maar eenmaal bovenin had je een heel mooi uitzicht over de stad. Ook was er een kamer waar munitie en andere voorraad was opgeslagen. Daar lagen nog oude kanonskogels, die je met wat moeite nog net op kon tillen. Wat moeten die soldaten sterk zijn geweest! Nadat we alles hadden bekeken, liepen we naar beneden waar nog een oud aquaduct was. Wat een bouwwerk! Daarna liepen we terug naar de bus, maar onderweg kwamen we nog langs een kleine winkel met bouwmaterialen, waar we verf voor de bus kochten (hij heeft weer roestplekken…) van een hele aardige meneer. We hebben tot nu toe alleen nog maar hele aardige mensen ontmoet hier!

Toen we bij de bus kwamen, zochten we een plekje via park4night en kwamen we terecht bij een deltagebied. Aan de ene kant had je het strand en de zee en aan de andere kant lagen meren met daarin Flamingo’s. Wij parkeerden er tussenin, bij schaduwrijke bomen. Jelte heeft nog gedoucht bij de koude stranddouche en verder hebben we lekker in de zon gezeten. Toen het wat frisser werd hebben we gegeten en daarna een film gekeken. Halverwege de film werden we opgeschrikt toen er twee auto’s achter ons kwamen staan. Het voelde even heel bedreigend, omdat als ze kwaad hadden gewild, we niet makkelijk weg zouden kunnen komen. Gelukkig liepen de mannen met hun schepnetjes naar het strand (het leek of ze iets zochten?) en reden ze na een tijdje weer weg. Verder was het er gelukkig rustig.

De volgende morgen heeft Lydia Jelte’s haar geknipt op het strand, hebben we nog foto’s gemaakt van de Flamingo’s (en ze weggejaagd met de drone…oeps!) en zijn na een boodschap bij de Lidl naar de archeologische plek Philippi gereden, net boven Kavala. Philippi is door Paulus bezocht op één van zijn reizen en hier is de eerste christelijke kerk van Europa gesticht. We hebben er vol bewondering doorheen gelopen. Er was een oud theater, waar ze gevechten met wilde dieren hielden totdat de eerste christenen zeiden: ‘dit past niet meer in ons nieuwe christelijke moraal’. Verder was er nog een museum waar je een graf met skelet, muntstukken, potten en andere voorwerpen kon bekijken van die tijd. De oude stad was een ruïne, maar je kon wel goed zien hoe groot alles was geweest. Vroeger moet deze stad heel indrukwekkend zijn geweest. Nu groeien er wilde bloemen tussen de rotsblokken door en zagen we twee schildpadden. Nadat we alles hadden gezien, liepen we weer terug naar de bus, waar we een ijsje hebben gegeten (lang leve onze vriezer!). Daarna zijn we naar een ander stadje dichtbij gereden, het stadje Lidia. Hier staat een kerkje, vernoemd naar Lydia de purperverkoopster uit de bijbel. In het riviertje naast de kerk is ze waarschijnlijk gedoopt door Paulus. Het kerkje zelf is niet alleen van buiten, maar ook van binnen prachtig. De vloer en zuilen zijn van wit marmer en verder zijn er overal kleurrijke schilderingen van het boek Handelingen. We hebben nog nooit zoiets gezien.

Na Lidia en natuurlijk de foto’s van Lydia bij Lidia, zijn we naar een schiereiland gereden en via een dunne, zanderige weg naar een plekje bovenop een rots gekomen. Hier hebben we de oven aangedaan en voor het eerst pizza gegeten uit onze eigen oven! Ook werden we nog getrakteerd op een mooie zonsondergang.

De dag erna besloten we om te blijven staan en te genieten van dit rustige plekje. Jelte heeft de plekjes van de bus geschuurd en geverfd en hij heeft een douche gemaakt. Het is een grote fles water met een slang eraan, die we op de bus leggen: simpel, maar goed bruikbaar!. Het was heerlijk om alle zonnebrand van ons af te spoelen. Verder was het vooral erg warm en hebben we niet zoveel gedaan. Aan het eind van de middag kwam er een stel langs, waarvan de man Nederlands was. We zijn lang geen Nederlanders tegen gekomen, maar nu in Griekenland komen ze zelfs naar ons toe! ’s Avonds sloeg het weer om. Het werd bewolkt, ging hard waaien en regenen.

’s Morgens was het nog steeds bewolkt, eigenlijk wel lekker na de warmte van de dag ervoor. Lydia is eerst het zanderige weggetje naar beneden gelopen om te kijken of er geen auto aan kwam (een tegenligger kon je niet tegenkomen op deze weg) en daarna is Jelte naar beneden gereden. We hebben een heel stuk gereden en kwamen uiteindelijk op een schiereiland, waar je een mooi uitzicht had op de berg Athos dat op het schiereiland ernaast ligt. De berg is heilig, waardoor een deel van het eiland een vrijstaat is. Er zijn veel kloosters en er mogen alleen mannen met baarden komen. Jammer…maar de berg zag er van een afstand mooi uit 😊 Toen we op het plekje aankwamen, parkeerden we de bus onder de bomen en verkenden we de omgeving. Het water van de zee was helder en prachtig blauw. Volgens mij hebben we nog nooit zo’n blauwe zee gezien. Een lokale bewoner zei een dag later dat de zee in dit jaargetijde de felste kleuren heeft. Na ons verkenningsrondje zijn we bij het strand gaan liggen en konden we afkoelen in de zee (de zon was weer gaan schijnen). Toen we weer bij ons plekje aankwamen, stonden er nog drie andere kampeerders en de volgende ochtend had Jelte een leuk gesprek met een Frans stel. Jelte heeft die dag nog een keer geverfd en Lydia heeft op het strand gelegen. ’s Middags hebben we een kajak gehuurd en zijn we de zee op gegaan. Het waaide hard, waardoor we met de kajak door de golven beukten. We hebben wat kleine eilandjes ontdekt en Jelte heeft nog leuke accessoires gevonden voor de bus. Na een uur kwamen we drijfnat weer aan bij de verhuur. De rest van de dag hebben we op het strand gelegen en gesnorkeld.